قابل توجه علاقه مندان به کتاب و کتاب خوانی

به مناسبت میلاد امام رضا (ع) عضویت در کتابخانه عمومی عطاملک جوینی نقاب در تاریخ یکشنبه مورخ 1395/05/24 رایگان می باشد.

نمـــــــــی دانی چه لذتی دارد !

نمـــــــــی دانی چه لذتی دارد که روی صندلی چرخدار بنشینی

و سراسر وجودت پر از دردهای جسمی و روحی باشد ولی تو

خدا را شـــــــکر بگویی و ذکر "یا حسین" در دلت سر دهی

نمـــــــی دانی چه لذتی دارد که با عصا راه بروی و

انسانهایی که از کنارت عبور میکنند در دلشان آهی بکشند ولی تو

اُمیدوار باشی که آنها با دیدنت ، لحظه ای خدا را شکر بگویند

نمی دانی جه لذتی دارد چشمهای ســَـــرَت نبیند و دیگران باز آهی بکشند

ولی تو با چشم دلت ، قشنگی های دنیا را ببینی و آنها ندانند که تو هم می بینی!!!

نمی دانی چه لذتی دارد وقتی گوشهایت نشنوند و زبانت گنگ باشد و با زبان اشاره

به دیگران بفهمانی که : ای انسانها کمی شکرگزار نعمتهایی که دارید ، باشید !

نمی دانی چه لذتی دارد که روی صندلی چرخدار بنشینی

و برای جابجایی ات ، خانواده و دیگران کمکت کنند

ولی تو در دلت اُمیدوار باشی که :

ای کاش این کمکها به عنوان نقطه ای روشن در نامۀ اعمالشان ثبت شود

و دعا کنی برای عاقبت به خیری شان !

نمی دانی چه لذتی دارد که از برخی لذت ها - مانند راه رفتن - محروم باشی

ولی غم ِ این محرومیت به یادت بیاندازد که جسم - دیر یا زود - رفتنی ست

پس چرا غصۀ لذت های فانی را بخـــــــــوری ؟!

نمی دانی چه لذتی دارد که روی صندلی چرخدار بنشینی و نگاهت به زندگی ؛

نگاهــــــــــــــــی متفاوت باشد

نمی دانی چه لذتی دارد که معلولیت باعث شده است

قدر نعمتهای الهی را بیشــــــــــــتر بدانی

که اگر تو به جای غیرمعلولین بودی

مطمئنا برای هر یک قدمی که برمیداشتی ، خدا را شکر میکردی

هر چند که انسان تا نعمتی را از دست ندهد قدر آن نعمت را نخواهد دانست

ولیکن خدا را شکر که به این نکته دست یافته ای که اگر سختی و محدودیت نبود

قدر عافیت را به این زیبایی درک نمیکردی

و بالاخره نمیدانی چه لذتی دارد که دیگران تصور کنند

 با این حرفها و اُمیدواری ها ، فقط شـــــــــــعار میدهی

ولی تو لبخند بزنی و تنها دلخوشی ات این باشد که

یار و همراه واقعی و همیشگی ات فقط خداست ..

روز جهانی معلولین گرامی باد

روز 26 مرداد 1369 ، ميهن اسلامي شاهد حضور عزيزاني بود که پس از سال‌ها اسارت در زندان‌هاي مخوف رژيم بعثي صدام، قدم به خاک پاک ميهن اسلامي خود مي‌گذاشتند. اين روز يکي از خاطره‌انگيز‌ترين روزهاي تاريخ انقلاب اسلامي است که شاهد حضور و آزادي مرداني بود که در راه عهد و پيماني که با خدا بسته بودند، مجاهدت و استقامت ورزيدند و آنها توانستند در سال‌هاي زجر و شکنجه، با وجود درد و بيماري جسمي، روح و روان خود را حفظ کنند و تقوا و مردانگي خود را مضاعف نمايند تا در بازگشت به ايران اسلامي در صحنه‌هاي مختلف اجتماعي، سرمشق و نمونه‌اي براي صلابت و استقامت مردان و زنان ايران اسلامي باشند.

با گسترش قیام مردم و خروج شاه از ایران، شاپور بختیار به عنوان تنها امید رژیم پهلوی، به عنوان نخست وزیر معرفی و باقی مانده بود.

این ایام که مصادف با اربعین امام حسین« علیه السلام» و گسترش راهپیمایی ها و اعتراضات مردمی بود، امام« قدس سره» طی پیامی، نکات تازه ای را برای هوشیاری مردم یادآور می شوند. همزمان با سایر شهرها، در تهران نیز راهپیمایی ها ادامه می یابد و فریاد الله اکبر جمعیت میلیونی لرزه بر اندام آخرین بقایای طاغوت می اندازد.

انسان های بپا خاسته و از جان گذشته با عزمی پولادین می روند تا سرنوشت مملکت خود را به دست بگیرند و همگی خواستار انحلال حکومت پهلوی و تشکیل حکومت اسلامی هستند و با شعار « استقلال، آزادی ، جمهوری اسلامی» خط مشی آینده را ترسیم می نمایند.

به دنبال گسترش قیام مردمی، امام قدس سره در پیامی عزم خود را مبنی بر بازگشت به ایران اعلام می دارد. بختیار که با حمایت امریکا و به عنوان یک چهره ی ملی قصد مهار انقلاب و خاموش کردن شعله های قیام را دارد، خود را در این امر ناتوان می یابد و می کوشد که با قانونی جلوه دادن دولت خود، قیام مردم را سرکوب نماید. مخالفت خود را با بازگشت امام قدس سره اعلام، و دستور بسته شدن فرودگاه های کشور را می دهد. در پی انتشار این دستور مردم خشمگین، به خیابان ها ریخته  و با تحصن و شعارهای کوبنده دولت بختیار را مخاطب قرار می دهند. امام« قدس سره» در روز پنج شنبه پنجم بهمن که از بازگشت ایشان به ایران جلوگیری شد، ضمن مصاحبه ای فرمود:(1)

«

من از ایرانیانی که با من همراهی کرده اند متشکرم. من می خواستم فردا را در میان ملت باشم و هر رنجی که آنها می برند من هم با آنها باشم. لکن دولت خائن از این امر مانع شده و همه ی فرودگاه های ایران را بست. من پس از باز شدن فرودگاه ها، بلافاصله به ایران خواهم رفت  به او خواهم فهماند که شما غاصب هستید و خائن به ملت ما، و ملت ما دیگر تحمل شما نوکرهای خارجی را نخواهد کرد. باری اینها باید بدانند که وقت آن که قلدری بکنند گذشت. من ملت ایران را به ادامه ی نضهت دعوت می کنم تا این قلدرها را بر جای خودشان بنشانند، لکن آرامش را از دست ندهند. من از همه ی ملت ایران تشکر می کنم و در اولین فرصت پیش مردمم به ایران خواهم رفت تا با آنها یا کشته شوم و یا حقوق ملت را بگیرم که به ملت برگردانم. خداوند همه ی شما را توفیق بدهد، ملت ایران باید بداند که این شخص که متکفل حکومت شده است، به ایل خودش خیانت می کند. آن ایلی که پشتوانه ی ایران بودند و رضاشاه آنها را از پای در آورد. این شخص به ایل خودش، به ملت خودش خیانت می کند. باید ایل بختیاری بداند که این اشخاص را که به آنها خیانت می کنند از جلو راه ملت بردارند. باید ارتش بداند که اینها خیانتکارند و به آنها کمک نکنند. باید همه ی ایران بدانند که توطئه ای در کار است. از این توطئه باید جلوگیری شود. این آخرین قدمی است که این خائنین بر می دارند و ما ان شاء الله این قدم را هم می شکنیم و پیش شما می آییم و آنها را به جای خودشان خواهیم نشاند.»

از امام« قدس سره» سؤال شد: چه وقت تصور می کنید که خواهید توانست به ایران بروید؟ فرمود:

«

هر وقت که منع برداشته شود و فرودگاه ها باز شود من به ایران خواهم رفت و اگر بنا باشد خون من بریزد، در پیش رفقای خودم و همراه جوان های ایران بریزد. ما از این هیچ باکی نداریم و سرافرازی اسلام و ایران را می خواهیم.»

از ایشان سؤال شد: آیا توصیه می کنید که مردم با برداشتن سلاح فرودگاه را برای بازگشت شما باز کنند؟ امام خمینی پاسخ دادند:

«

عجالتاً بنا ندارم که امر به برداشتن سلاح بکنم. هر وقت صلاح دیدم این امر را می کنم و به آنها می فهمانم که چه باید بکنند.»

از امام« قدس سره» سؤال شد: ممکن است به یک فرودگاه کشور نزدیک ایران بروید و از آنجا عازم ایران شوید؟ ایشان پاسخ دادند:

«

باید مطالعه شود.»

پرسیده شد: با توجه به این که بازگشت شما ممکن است باعث خونریزی های بیشتر شود، آیا باز هم اصرار به بازگشت خواهید داشت؟ امام خمینی فرمودند: «

من باید پیش برادرهایم باشم.»

و در پاسخ به این پرسش که آیا این آغاز یک جهاد جدید است؟ فرمود: «

ممکن است.»

بختیار مدعی می شود که به امام قدس سره نزدیک شده و قرار ملاقات با ایشان دارد. امام بلافاصله ادعای وی را تکذیب و عموم را از فریبکاری های او بر حذر داشتند. در همین زمان رییس شورای سلطنت در پاریس ضمن استعفا اعلام کرد که شورای سلطنت غیر قانونی است.

تحصن در دانشگاه تهران

بازماندگان رژیم، بازگشت امام قدس سره را به مصلحت خود نمی دانستند، و مسأله مراجعت رهبر در رأس همه مسایل قرار گرفت و اولین خواست اجتماعات و تظاهرات عظیم گردید. مسجد دانشگاه تهران به مرکز ثقل این تقاضا تبدیل شد. تحصن علما و روحانیون و مدرسین حوزه ها در دانشگاه تهران مبارزه را شدیدتر کرد.

سرانجام این تحصن و دیگر حوادث روزهای بعد، دولت غیر قانونی بختیار را مجبور به گشودن فرودگاه های کرد.

پر شکوه ترین استقبال تاریخ

پس از فرار شاه، ملت منتظر بازگشت امام خمینی« قدس سره» بودند. برای مردم آمدن امام قدس سره پیروزی بزرگی بود و برای تشکیل حکومت اسلامی حضور ایشان را الزامی می دانستند. قبلاً دولت بختیار سعی داشت این بازگشت را با تأخیر مواجه کند تا دولت سوسیال دمکرات بختیار فرصت پیدا کند و بر اوضاع مسلط گردد و به همین علت امام« قدس سره» می خواست هر چه زودتر در تهران باشد. کارکنان اعتصابی رادیو تلویزیون اعلام کردند برای ضبط و پخش مستقیم مراسم آماده اند. فرودگاه مهرآباد آماده ی استقبال از پرواز انقلاب بود.

سرانجام روزنامه های عصر 11 بهمن خبر دادند «

امام فردا در تهران است». اما قطعی نبود. از دیگر شهرها هم هزاران نفر به تهران آمده بودند.

روز بعد به ناگاه بلندگوها خبر دادند هواپیمای ایرفرانس حامل امام« قدس سره» به تهران نزدیک می شود. فرستنده تلویزیون آماده پخش مستقیم مراسم استقبال بود و لحظه ورود ایشان را به معرض نمایش گذاشت. که ناگهان با اشغال تلویزیون توسط گارد برنامه سیما قطع و سرود شاهنشاهی پخش شد که این امر خشم عمومی را برانگیخت.

امام قدس سره اولین سخنرانی خود را در فرودگاه مهرآباد با تشکر از ملت ایران ایراد کرد و در فرازهایی از آن فرمود:(2)

«

ما باید از همه طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزی تا اینجا به واسطه وحدت کلمه بوده است. وحدت کلمه مسلمین، همه، وحدت کلمه اقلیت های مذهبی با مسلمین، وحدت دانشگاه و مدرسه ی علمی، وحدت طبقه روحانی و جناح سیاسی. باید ما همه این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه رمزی پیروزی است و این رمز پیروزی را از دست ندهیم و خدای نخواسته شیاطین بین صفوف شما تفرقه نیندازند. من از همه شما تشکر می کنم و از خدای تبارک و تعالی سلامت و عزت همه شما را طالب و از خدای تبارک و تعالی قطع دست اجانب و ایادی وابسته به آنها را خواهان هستم.»

امام« قدس سره »از فرودگاه مستقیماً به بهشت زهرا رفتند. دریایی از انسان ها همه جا موج می زد و اتومبیل با کندی می توانست حرکت کند. ساعت ها طول کشید تا این فاصله 33 کیلومتر طی شد. اتومبیل حامی امام را ده ها موتور سوار حفاظت می کرد. بر سقف آن جوانان عضو کمیته استقبال قرار داشتند و از مردم درخواست می کردند که راه را باز نمایند. صدها خبرنگار و عکاس در جلو، با اتومبیل های دیگر عکس می گرفتند تا هر چه زودتر این حادثه تاریخی را مخابره نمایند. جمیعت استقبال کننده در طول 33 کیلومتر از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا را بین 4 تا 8 میلیون نفر یعنی، بیش از جمعیت آن زمان تهران تخمین زدند. ده ها هزار نفر از شهرهای مختلف کشور به تهران آمده بودند تا از تهرانی ها در این استقبال عقب نمانند. ورود اتومبیل حامل امام« قدس سره» به بهشت زهرا امکان پذیر نبود لذا از هلیکوپتر استفاده شد. امام« قدس سره» در بهشت زهرا و در جایی که هزاران شهید خفته بودند به فریاد آمد و فرمود:

«من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می کنم، من تو دهن این دولت می زنم.»

فریاد الله اکبر به آسمان بلند شد... این فریاد میلیون ها مردمی بود که حق خود می دانستند که حکومت را خود برگزینند و اینک در مقام آن بودند تا با انقلاب قدرت سیاسی را به دست گیرند. ایشان در این سخنرانی، که یکی از پرجمیعت ترین اجتماعات تاریخ بود، غیرقانونی بودن رژیم سلطنت پهلوی را با استدلال مطرح کردند و مصایبی که مستقیماً ناشی از رژیم طاغوتی است بر شمردند و خطوط آینده انقلاب را ترسیم نمودند.

روحش شاد وراهش پر رهرو باد

امروز 26 دی سالروز خارج شدن محمد رضا پهلوی شاه ایران است؛ که  باعث شد کمتر از یکماه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسد.

جورج ارول George Orwell و پيش بيني واقعیت ها ـ کتاب معروف قرن 20 که وضعیت جهان سال 1984 را در سال1948 بدست داد

28 آگوست سالروز انتشار كتاب «جهان در سال 1984» است. مرور زمان ثابت کرد که پيش بيني های مولف عينا به حقيقت پيوست. «جورج ارول George Orwell » در آغاز سال 1948 تصميم به نوشتن كتابي گرفت كه در آن پيش بيني خود از اوضاع جهان در سال 1984 (36 سال بعد)را بياورد و ارقام «84»را به اين جهت انتخاب كرد كه عكس ارقام 48 است (سالي كه در آن بود). اين كتاب در زمان انتشار يك داستان (ناول) معمولی تلقي شد. وي در اين كتاب سانسور، تحريف حقايق تاريخي، تجاوز به حريم زندگي خصوصي افراد ـ با وسائلی از قبيل استراق سمع ـ استبدادهاي دولتي تحت نام دمكراسي و حقوق جامعه، توسعه تكنولوژي و استفاده دولتها از این ابزارها را برای کنترل مردم را پيش بيني كرده بود. (دوربین و دستگاه ضبط صدا از راه بسیار دور، باگ گذاری اماکن و حتی تختخواب افراد، نسخه برداری از مکاتبات مردم قبل از رسیدن به مقصد و ... و حتی تحلیل خورد و خوراک افراد مورد نظر با جمع آوری و بررسی آزمایشگاهی آشغالها و فضولات منازل و ....).
     ارول در این داستان محيط زندگي سال 1984 را طوري مجسم كرده بود كه مردم در يك جامعه ترس آور و نگرانی زا زندگي مي كنند؛ هرکدام از آن بیم دارد که دیگری مامور مخفی دولت باشد. این بی اعتمادی حتی میان برخی زن و شوهرها بوجود می آید و ... و در چنین محیطی، طبعا افراد برای گریز از بیم و ترس و سوء ظن و نااطمینانی، به اعتیاد و بی خیال کردن خود روی می آورند و از آنجا که خوشگذرایی و سرگرمی ممتد نیاز به پول گزاف دارد با توسل به انواع جرائم و قانونشکنی مخصوصا طُرُق کاغذی آن (کلاهبرداری، تقلّب و ...) به غارت یکدیگر و حتی دولت می پردازند و .... در چنین جامعه ای یک دسته کوچک منافع را به جیب می زنند و برای کنترل بر امور دولتی، نخست مطبوعات را خریداری و از آن خود می کنند تا بر مغزها تسلط داشته باشند و در چنین محیطی اخلاقیات و معنویات برای توده ها افسانه است و ....
     پس از انتشار کتاب و تا دهه 1980 این پیش گویی ها به تدریج و عينا به حقيقت پيوست و وسعت انديشه و اطلاعات، و دقّت مؤلف را در پيش بيني رويدادها ثابت کرد و وي را به صورت يکي از مشاهير قرن 20 درآورد. 
 منبع:کیهانی زاده

اعضای محترم می توانند کتاب قلعه حیوانات اثر جورج اورول را از کتابخانه عمومی عطاملک جوینی به امانت بگیرند!!!

روزي که «نيچه» مولف «چنين گفت زرتشت» درگذشت

«فردريك ويلهلم نيچه Nietzsche » بيست و پنجم آگوست 1900 در 56 سالگي درگذشت. «نيچه» فيلسوف آلماني و نويسنده كتابهاي«تولد تراژدي»، «چنين گفت زرتشت» و "آن سوي خوب و بد" تمدن بورژوازي غرب را رد كرد و آن را منحط خواند. وي كه يك موراليست بود فرضيه انسانهاي توانا (سوپرمن) را مطرح ساخت كه بعدا مورد توجه نازيهاي آلمان قرار گرفت و به آن استناد مي كردند. اين عقيده با جزيي تفاوت (تبديل سوپر من ها به اليت هاي يك جامعه) اخيرا هواداران فراوان به دست آورده و هر «اليت» مي كوشد كه ناپلئون، بيسمارك و چرچيل وطن خود شود.

اعضای محترم شما می توانید کتاب آشنایی با اندیشه های نیچه را از کتابخانه عطاملک جوینی به امانت بگیرید!!!

«تاگور» نخستين اديب از قاره آسيا که جايزه نوبل گرفت

و استناد او به يك شعر پارسي ـ اندرزهاي تاگور

«رابيندارانات تاگور R. Tagore» اديب، شاعر، نويسنده، موسيقيدان و فيلسوف شهير هند هفتم آگوست 1941 درگذشت. وي در ماه مي 1861 در کلکته به دنيا آمده و تحصيلات عالي خودرا در دانشگاه لندن به پايان برده بود. اين اديب بنگالي که مبلّغ يک فرقه برهمايي بود در سال 1311 هجري خورشيدي (1932) از ايران ديدن کرده و با انديشمندان ايراني به مذاکره و تبادل نظر پرداحته و در مجلس شوراي ملي نيز حضور يافته بود.
     تاگور نخستين اديب آسيايي بوده است که برنده جايزه ادبي نوبل (جوايز سال 1913) شده است. از تاگور تاليفات متعدد ازجمله مجموعه هاي شعر، داستانهاي کوتاه و نيز فرضيه هاي فلسفي متعدد باقي مانده است.
    وي سرنوشت انسان را به مصداق اين شعر پارسي در دست خودش (خودِ فرد) مي داند:
    
     تو كه مي كني اختر خويش را بد                                  مدار از فلك چشم نيك اختري را
    
    تاگور كه در اين زمينه يك رساله دارد نوشته است كه اگر يك انسان از جواني با محاسبه و تعقّل و در نظرگرفتن ايام پيري خود پيش برود هيچگاه پشيمان و درمانده نخواهد شد و به زمين و زمان بد نخواهد گفت و ستاره اش را متهم به سيه روزي اش نخواهد كرد. نيكبخت شدن و پيروزي و شادي در دست خود افراد است. در جواني و دوران توانمندي نبايد از انديشه كردن براي آينده گريز زد. زندگي همانند يك رشته زنجير است كه اگر يك حلقه اش ضعيف باشد كه خود فرد آن را ضعيف ساخته، دوام و استحكام نخواهد داشت. تاگور در عين حال گفته است كه جوان را نبايد بدون اندرز و آموزش رها ساخت و از اينجاست كه به اهميت مدرسه، كتاب و نشريات (رسانه ها) و چه كساني آنها را اداره مي كنند پي مي بريم. به يك جوان بايد تفهيم شود كه لذت پيروزي و «افسوس نخوردن» پايدار و شيرين است و خوشگذراني شبانه زودگذر است و خستگي روز بعد را به دنبال خواهد داشت.

درباره نويسنده بزرگ؛ الكساندر دوما به مناسبت زادروز او

Alexandre Dumas

الكساندر دوما Alexandre Dumas نويسنده شهير فرانسوي 24 جولاي 1802 به دنيا آمد. پدر بزرگش از اشراف فرانسه و پدرش ژنرال ارتش ناپلئون بود که بعدا از نظر افتاد و دچار تنگدستي شد. مادر بزرگ دوما يک بانوي از نژاد فرانسوي ـ سياهپوست بود که پدر بزرگ با او در هائيتي ازدواج کرده بود، زماني که فرماندار اين منطقه واقع در کارائيب (قاره آمريکا) بود.
     «دوما» در جواني مدتي منشي دوك دو ارلئان بود (اين دوك بعدا به نام لوئي فيليپ پادشاه فرانسه شد). گفته مي شود كه دوما 250 كتاب نوشته است. وي براي نوشتن نمايشنامه و داستان حتي براي خود دستيار گرفته بود كه تا آن زمان سابقه نداشت. يكي از دستيارانش يك معلم تاريخ به نام «اوگوست ماكت» بود كه برايش سوژه تاريخي هم پيدا مي كرد. بسياري از داستهاي دوما زمينه تاريخي دارد و برخي هم از تجربه خود او ازجمله داستان «جورج» که شرح ازدواج مردي با يک بانو از نژاد مخلوط است [تجربه پدر بزرگش].
     داستانهاي دوما که زمينه تاريخي دارند به لحاظ عدم دقت، ارزش تاريخي ندارند. وي سريال نويسي را باب كرد كه ديگران بعدا آن را دنبال كردند. مشهور ترين داستانهاي دوما «سه تفنگدار» و «كنت كريستو مون»، لاله سياه، دسيسه گران، 21 سال بعد، رابين هوود و «جنگ زنان» هستند. داستانهاي تاريخي او پُرفروش بودند و وي را مردي پُردرآمد ساختند، اما آن چنان ولخرج و سخاوتمند بود كه پولي برايش باقي نمي ماند. دوما چندين تاليف غير داستاني هم دارد که عمدتا شرح مسافرت و ديدار هستند ازجمله گردشي در قفقاز. کتاب «لويي 14 و قرن او» مشهور است. دوما که پنجم دسامبر 1870 درگذشت در عين حال يک مقاله نگار بود و نظراتش در قالب مقاله در مجله هاي وقت انتشار مي يافت. پسر وي نيز نويسنده بود.

اعضای محترم :کتابهای

1	غرش طوفان	دوما آلكساندر 1870 - 1802	داستانهاي فرانسوي . قرن 19
2	كنت دومونت كريستو ترجمه اي منقح براساس آخرين چاپ هاي پاريس	دوما آلكساندر 1870 - 1802م,	داستانهاي فرانسه - قرن 19 م
3	ژوزف بالسامو (خاطرات يك پزشك)	دوما الكساندر 1870 - 1802 م,	داستانهاي فرانسوي - قرن 18 م,

را می توانند از کتابخانه عطاملک جوینی به امانت بگیرند!!!

سالروز درگذشت احمد شاملو

احمد شاملو شاعر، داستان نگار، نمايشنامه نويس و روزنامه نگار معاصر وطن 23 جولاي سال 2000 بر اثر عوارض بيماري قند درگذشت. شاملو كه در عين حال يك مبارز سياسي بود در طول عمر چند بار به زندان افتاده بود. انتقادهاي او مخصوصا در سه سال آخر عمر نظام سلطنتي معروفند. وي مبارزه سياسي خودرا از سفر آمريكا در سال 1976 شدت و گسترش داده بود. از شاملو دهها مجموعه شعر، داستان، داستان كوتاه، كتاب كودكان و مقالات متعدد باقي مانده است. وي در عين حال يك مترجم كتاب و مقاله از زبانهاي فرانسه و آلماني به پارسي بود. شاملو كه هنگام وفات 74 ساله بود در طول عمر چند نشريه عمومي تهران را نيز سردبيري كرده بود. شاملو در تهران و در يك خانواده نظامي به دنيا آمده بود. او مي كوشيد كه در اشعار خود ذائقه ايراني را كه با سبك حافظ و ... آشناست رعايت كند.

 اعضای محترم می توانند کتابهای ترانه هاي كوچك غربت : مجموعه ي شعر و باغ آئينه مجموعه شعر مرحوم  احمد شاملو را از کتابخانه عطاملک جوینی به امانت بگیرید!!!

شعر من مرگ را زیسته ام از شاملو تقدیم به همه عزیزان:

من مرگ را زیسته ام

سالگرد درگذشت «هنريك باول» و نگاهي به نظرات و روش نويسندگي او ـ

"در زمان قدرت، به دوران بازنشستگي بيانديشيد "

16 جولاي 1985 «هنريك باولHeinrich Boll» نويسنده آلماني و برنده جايزه نوبل سال 1972 در 68 سالگي درگذشت. وي كه در طول جنگ جهاني دوم به عنوان يك سرباز ورماخت (ارتش آلمان) در جبهه هاي فرانسه، روسيه، روماني و مجارستان شركت و چهار بار گلوله خورده و انگشتان پايش را بر اثر يخزدگي در برف هاي روسيه از دست داده بود در داستانهايش مقامات دولتي و كاسبكارها را در نقش آدمهاي بد قرار مي داد. باول كه مدتي نيز رئيس انجمن جهاني «Pen» بود در يك رساله خود كه مورخان عنوان «نتيجه گيري» به آن داده اند نوشته است كه اگر مقامات دولتي و كاسبكارها روراست و مردمدوست باشند، از وضعيت روز سوء استفاده نكنند، نخوت و خود بيني و طمع نداشته نداشند، پاكدامن بوده و از همه مهمتر بدانند كه پس از باز نشسته شدن، به زندگي در ميان مردم باز مي گردند و نياز به لطف و محبت و كمك آنان دارند، دشواري هاي بشر و مسائل جامعه به مقدار زياد از ميان مي رفت.
     «باول= بول» تا توانست قسمت تاريك و ظالمانه كاپيتاليسم را در نوشته هايش منعكس كرد. كتابهاي او به 30 زبان ترجمه شده اند و چپگرايان، روسها، ملل آمريكاي لاتين و اروپاي شرقي بيشترين خوانندگان او را تشكيل مي دهند. وي نخستين داستانش را در سي سالگي تحت عنوان «قطار سر وقت بود» به دست چاپ سپرد. دهها داستان و رساله و نيز كتاب درسي زبان آلماني از «باول» باقي مانده است كه معروفترين داستانهايش؛ ارواح، بيليارد در ساعت 5/9 ، دلقك، طبل نازك، احترام از دست رفته كاترينا بلوم و شبكه ايمني عنوان دارند. داستانهاي كوتاه او كه حقيقي ولي با نامهايي ديگر هستند خواندني ترند. وي يک کاتوليک مذهب بود.

کیهانی زاده

نگاهي به آنتون چخوف به مناسبت سالروز فوت او.

"چخوف که شادزیستن را موهبتي بزرگ خوانده است"

امروز سالروز درگذشت «آنتون چخوف anton chekhov» داستان نگار و نمايشنامه نويس بلند آوازه قرن 19 روسيه (و جهان) است كه 15 جولاي 1904 در 64 سالگي فوت شد . وي يك پزشك بود و براي تهيدستان يك كلينيك رايگان داير كرده بود كه خود در آنجا طبابت مي كرد. مهارت چخوف عمدتا در نگارش داستانهاي كوتاه است. او گفته است كه ساده نويسي را از «تولستوي» يادگرفته و مي كوشد كه در نوشته هايش چيزي بياموزد و بشررا راهنمایی کند. فلسفه او در زندگي «شادزيستن» است و احساس شادي كردن را نعمتی بزرگ خوانده است، زیراکه عمر انسان محدود و پیری که از آن گریزی نیست دورانی سخت است که نباید گذارد نامطبوع باشد. بزعم چخوف؛ اگر بشر از جوانی، درست راهنمایی شود زندگانی مطلوب و بدون دغدغه خواهد داشت. مدیران جامعه نقشی بزرگ در تامین سعادت و شادزیستن اتباع دارند لذا حکمران کل (رئیس کشور) در انتخاب آنان باید جنبه های مختلف را درنظر بگیرد. (در آن زمان روسیه انتخابات نداشت که چخوف به مشارکت و رای مردم در انتخاب مقامات کشور اشاره کند). ايوانف، مرغ دريا، عمو وانا، سه خواهر و باغ گيلاس از جمله داستانها و نمايشنامه هاي چخوف هستند.

علاقه مندان می توانند مجموعه آثار آنتوان چخوف را از کتابخانه عطاملک جوینی به امانت بگیرند!!!

کیهانی زاده

1-تنها نويسنده سياه كه برنده جايزه نوبل شد

سيزدهم جولاي زادروز «اكيواند سويينكاAkinwande Wole Soyinka» داستان نگار نيجريايي است كه در سال 1934 به دنيا آمد. وي تنها نويسنده از ميان سياهان آفريقا است كه برنده جايزه ادبيات نوبل شده است. سويينكا كه در عين حال از مبارزان حقوق بشر و آزادي هاي مدني است و از دانشگاه «ليدز» انگلستان فارغ التحصيل شده، در دانشگاههاي نيجريه و آمريكا «ادبيات تطبيقي» تدريس كرده است. سويينكا به خاطر مخالفت پيگير با برادركشي در بيافرا و تلاش براي براي برقراري صلح ميان طرفين متخاصم، در سال 1967 به تصميم دولت نظامي نيجريه بازداشت شد و 22 ماه در زندان بود. زنداني شدن او باعث اعتراض هاي جهاني و در نتيجه تغييرات وسيع در نظام حكومتي نيجريه شد. محصول اين 22 ماه زندان، داستان است تحت عنوان «مردي كه مرد». در نمايشنامه ها و داستان هاي اين نويسنده، نتايج بد و زشتي هاي ستمگري و خودسري كه بزعم او زاييده استبداد هستند منعكس است و در همه آنها از حقوق انسانها و تساوي آنان در اين حقوق دفاع شده است. در ميان حاكمان فدراسيون نيجريه، «ثاني آباچا» بيش از ديگران مخالف سويينكا بود. دشمني آباچا بود كه اين نويسنده را مجبور به جلاي وطن كرد.

2-سالروز درگذشت عباس مروي معروف به «مرزبان زبان پارسي»

عباس مروي يكي از چند شاعري كه اشعار آنان تا به امروز باقي مانده و گفته مي شود از گروه اول شاعران فارسي گوي ايراني بعد از حمله عرب بوده اند 13 جولاي سال 815 ميلادي درگذشت.
     دو شاعر ديگري كه از آن سالها، اشعارشان به زبان فارسي باقي مانده است ابوحفص سغدي و حنظله بادغيسي هستند. شايد در دو قرن اول اشغال نظامي ايران توسط عرب، شعراي پارسي گوي ديگري هم مي زيستند، اما تنها اشعار اين سه تن كه در خراسان بزرگتر (شامل شمال شرقي ايران امروز، شمال و شمال شرقي افغانستان و منطقه فرارود) مي زيستند به نام خودشان باقي مانده است.
     عباس مروي در يكي از اشعارش خود را «مرزبان زبان پارسي» خوانده و به اين ترتيب احساسات ملي خويش را آشگار ساخته است. وي از شهر مرو ـ دژ استوار زبان، فرهنگ و تمدن ايراني برخاسته بود. پارسي سرايان و پارسي نگاران آن زمان، تقريبا همه، از خراسان بزرگتر از جمله شمال افغانستان و منطقه فرارود بودند.
     «مرزبان» واژه اي برابر با پاسدار و پاسبان است. در دوران ساسانيان، وظيفه مرزبانان كه درجه اسپهبدي داشتند جلوگيري از ورود اقوام با تمدني كم به درون ايران و تخريب فرهنگ ايراني بود.

3-نویسنده «شیطانی در مه» در سالروز تولدش

لئون گارفیلد نویسنده کودک و نوجوان بریتانیایی، متولد 13 جولای سال 1921 است. این نویسنده در طول دوران زندگی‌ خود بیش از 25 اثر برای بچه‌ها نوشته است. از این نویسنده دو کتاب «اسمیت» و «ساعت طلایی» در ایران منتشر شده‌ است.وی دوران کودکی و نخستین مقاطع تحصیلی خود را در برایتون گذراند و پس از آن برای تحصیل مقاطع عالی به کالج «رجنت استیریت پلی تکنیک» رفت تا در رشته هنر تحصیل کند، اما تحصیلات او به دلیل نداشتن هزینه کالج و آغاز جنگ جهانی دوم، نیمه تمام ماند. 

گارفیلد برای خدمت به ارتش به سربازان امداد سلطنتی ملحق و پس از مدتی به بلژیک اعزام شد.

پس از این ازدواج و پایان جنگ جهانی، گارفیلد به عنوان یک بیوشیمیدان در بیمارستانی شروع به فعالیت کرد. در سال 1960 او برای نخستین با برای کودکان داستان نوشت.

نخستین اثری که گارفیلد نوشت، رمان دزد دریایی «جک هالبورن» نام داشت. این کتاب در سال 1964 منتشر شد. دومین کتاب او، با عنوان «شیطانی در مه» نخستین جایزه سالانه روزنامه گاردین را به خود اختصاص داد. پس از مدتی کتاب «شیطانی در مه» در قالب مجموعه‌های تلویزیونی تولید شد.

 این نویسنده در سال 1970 زمینه آثار خود را تغییر داد و شروع به نوشتن رمان‌های تخیلی کرد. کتاب «خدای دریا» از آثار این نویسنده در این دوره کاری اوست که مدای طلای جایزه سالانه کارنیج را برای این نویسنده به ارمغان آورد. او نوشتن در این زمینه را ادامه داد و توانست با آثار خود در میان کودکان طرفداران زیادی را پیدا کند. در طی دوران زندگی‌اش گارفیلد علاوه بر نویسندگی در سینما و تلویزیون نیز فعالیت کرد.

سرانجام این نویسنده در سال 1996، در حالی که 74 سال داشت، چشم از جهان فروبست.

از آثار دیگر این نویسنده می‌توان به «بلک جک»،‌ «اسمیت»، «مرد با اعتماد به نفس»، «داستان‌های شکسپیر» و «سایه‌های طلایی» را نام برد. 

کتاب «اسمیت» این نویسنده تاکنون سه بار به فارسی ترجمه شده است. کتاب «ساعت طلایی» این نویسنده نیز با ترجمه محمد علی اخوان در بازار کتاب کشورمان موجود است.

نويسنده انگليسي و قضيه بي اعتنايي دولت قاجارها به وطن

چارلز كينگزلي نويسنده بزرگ انگليسي قرن نوزدهم 12 ژوئن 1819 به دنيا آمد، 56 سال عمر كرد و 36 كتاب و عمدتا داستان تاريخي درباره قهرمانان ملي و رويدادهاي جالب كشورهاي مختلف از يونان تا مصر و حتي آمريكاي جنوبي نوشت. كينگزلي رشته تاريخ ملل و تاريخنگاري را در كمبريج تحصيل كرده و حرفه داستان نگاري برپايه رويدادهاي جالب و جاذب و قهرماني تاريخ را پيشه خود ساخته بود زيرا كه عقيده داشت از اين راه بهتر مي تواند به بشر خدمت و احساسات نهفته را بيدار كند. گويا كينگزلي در زمان ناصرالدين شاه با دفتر صدراعظم او؛ ميرزا حسين خان قزويني (سپهسالار) تماس گرفته و خواسته بود كه يك مترجم آشنا به تاريخ ايران به او معرفي شود تا دست كم يك داستان تاريخي برپايه رويدادهاي ايران باستان بنويسد كه دولت تهران اعتنا نكرده بود. تفسير نگاران ادبي که به اين موضوع توجه کرده اند، اين بي اعتنايي دولت وقت ايران را حمل بر ناآگاهي و ضعف احساس وطندوستي مقامات تهران آن زمان ذکر كرده اند. به نظر برخي، بي اعتنايي تهران نسبت به درخواست كينگزلي به اين علت بود كه انگلستان در سال 1862 بيشتر قسمتهاي بلوچستان را به هندوستان (در آن زمان هندوستان انگلستان) ضميمه كرده بود كه اينك در قلمرو پاكستان قرار دارند. اين عمل باعث خشم دولت تهران شده بود مخصوصا كه نيروي نظامي قابل ملاحظه نداشت كه مانع از اين تقسيمبندي انگليسي ها و تجزيه ايران زمين شود. بلوچستان (مكران) از آغاز تاسيس ايران واحد به دست كوروش بزرگ، بخشي از ايران بود و آزمايشهاي اخير «دي. ان. ا.» پارسي بودن بلوچها و پشتونها را ثابت كرده است.

کیهانی زاده

براي بزرگسالان «مقاله سياسي» و براي خردسالان «كتاب» مي نوشت

يازدهم ژوئن زادروز « اي. بي. وايت E.B.White » روزنامه نگار و مولف آمريكايي است كه در 1899 به دنيا آمد و 86 سال عمر كرد. شهرت او كه سالها سردبير « نيو يوركر» بود به خاطر سه كار مهم اوست:
     1ـ ستون روزانه اش در روزنامه ها تحت عنوان « Talk of the Town» كه بر ضد زياده خواهي شركتهاي بزرگ و عدم صداقت سياسيون بود.
     2 ـ تاليف كتاب براي كودكان و نوجوانان ؛ با اين زمينه و برداشت كه كودك و نوجوان فردي ميهندوست ، سالم و قانونمند ، به دور از عادات زيان آور ، مودب و بانزاكت كه به حقوق ديگران احترام گذارد پرورش يابد.
    3 ـ ساده نويسي انگليسي . وي روشي خاص در نوشتن وگفتن زبان انگليسي به وجود آورده است كه به « ستايل وايت » معروف شده و به كساني كه بخواهند زبان انگليسي ياد بگيرند خواندن كتابهاي وايت كه براي كودكان نوشته شده است توصيه مي شود. او گفته است كه هدفش آسان ساختن نوشتن براي همگان بوده و نيز يكنواخت كردن زبان انگليسي كه زباني است بي قاعده . به گفته « وايت »، اين زبان را ناسيوناليسم انگليسي ها پس از ترويج زبان فرانسه توسط ويليام فاتح و جانشينانش در جزاير انگلستان خلق كرد تا هويت ملي حفظ شود. ناسيوناليستهاي انگليسي در آن زمان، اين زبان را از مخلوط كردن زبانهاي فرانسه ، انگليسي قديم ( از خانواده زبان آلماني كه پارسي هم يكي از اين زبانها است ) و لاتين رايج در كليسا ساختند و اين زبان كه چند قرن جز ميان روستاييان ـ آن هم در منازل و گفتگوهاي خودماني بكار نمي رفت اينك زبان جهاني شده است و به صورت مثالي بارز از نيروي شگرف ناسيوناليسم مورد استناد قرار مي گيرد.

کیهانی زاده

تقویم ادبی جهان در دهم جولای، برابر با 19 تیرماه، با نام دو نویسنده آشنا پیوند خورده است؛ مارسل پروست، خالق رمان هفت جلدی «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» که جلدهای نخست این کتاب را با هزینه شخصی خود منتشر کرد و «آلیس مونرو» که دغدغه‌ها و مشکلات زنان درونمایه اغلب آثارش است.

 پروست؛ نویسنده‌ای در جست‌وجوی لحظه‌های زندگی

پروست دهم جولای سال 1871 میلادی متولد شد. وی از کودکی با ضعف جسمانی دست و پنجه نرم کرد و در 51 سالگی درگذشت. پروست آثارش را با سبک خاص خود می‌نوشت، شخصیت‌هایش را تحلیل می‌کرد، از نثری پر از پیچیدگی و تکلف بهره می‌گرفت و از همین رو نوشته‌هایش به مذاق هر کسی خوش نمی‌آمد.

پروست را با رمان «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» می‌شناسند. این رمان در هفت جلد نوشته شده که هر کدام از مجلدها نامی مستقل دارند. او نیز مانند بسیاری از نویسندگان مطرح موفق نشد در زمان حیاتش شاهد انتشار تمامی کتاب‌هایش باشد. نگارش رمان «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۲۲ میلادی انجام شد و انتشار آن تا سال ۱۹۲۷ به طول انجامید.

این نویسنده مطرح جهان بخش‌هایی از رمان «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» را در سال 1912 میلادی در روزنامه «فیگارو» منتشر کرد ولی بعد از آن برای متقاعد کردن ناشران مشکلات زیادی را متحمل شد. ناشری حاضر نبود ریسک انتشار این کتاب را بر عهده بگیرد و سرانجام پروست مجبور شد کتابش را برای چاپ به انتشاراتی بدهد که یک شرط برای چاپ سه جلد نخست این رمان گذاشته بود؛ این‌که نویسنده باید تمامی هزینه‌های انتشار را بپردازد.

پروست این شرط را پذیرفت اما سرمایه‌گذاری او بی‌نتیجه نبود و وی در سال 1918 میلادی جایزه ادبی گنکور را برای جلد دوم  «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» به دست آورد و به شهرت رسید.

وی در سال 1922 بر اثر بيماری برونشيت از دنیا رفت و بخش‌هایی چند جلد از رمانش پس از مرگ پروست منتشر شد. این رمان در ایران با ترجمه مهدی سحابی منتشر شده است. گرچه او در طول زندگی‌اش روزهای سختی را پشت سر گذاشت اما «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» روایت امید و غنیمت شمردن روزهای زندگی است.

زنان در زندگی و شناساندن پروست به جهانیان نقش مهمی داشتند. او که در رمان مطرح خود وضعیت جامعه ادبی، هنری، فلسفی و اجتماعی کشور فرانسه را در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم میلادی تحلیل کرد و به عنوان چهره‌ای فرهیخته معرفی شد، بعد از مرگش از نگاه سلست آلباره، خدمتکار خانه‌ای که پروست در سال‌های پایانی زندگی در آن زندگی کرد، به اهالی ادبیات، از نگاهی متفاوت، شناسانده شد.

کتاب خاطرات «آلباره» را مینو حسینی و شهرزاد ماکویی در ایران با عنوان «آقای پروست» منتشر کرده‌اند. این خاطرات را فردی به نام ژرژ بلومن بازنویسی کرد و در آن بخشی از شخصیت شناخته نشده پروست شرح داده شده است. 

در سال 1953، سال‌ها بعد از مرگ پروست، اثری ناتمام از او با نام «علیه سنت بوو» منتشر شد.

آلیس مونر، روایتگر بردباری‌های زنانه

مونرو، نویسنده دیگری است که در دهم جولای سال 1931 میلادی به دنیا آمد و در سال 2009 موفق به كسب جایزه بین‌المللی «من بوكر» شد. اغلب داستان‌های این نویسنده، با تاكید بر وضعیت و روابط انسانی و از زاویه زندگی روزمره انسان‌ها روایت می‌شوند و داستان‌های كوتاهش، شهرتی جهانی دارند. وی معمولا، با زبانی ساده، پیچیدگی‌های زندگی انسانی را روایت می‌كند و به همین دلیل، برخی وی را با آنتوان چخوف مقایسه کرده‌اند. 

گروهی از منتقدان او را نماد داستان‌های زنانه می‌دانند زیرا اغلب از دغدغه‌ها و مشکلات زنان در داستان‌هایش می‌گوید؛ برای مثال وی در یکی از آخرین آثارش که در اواخر سال 1391 با عنوان «خوشبختی در راه است» در ایران منتشر شد روایتگر زندگی مادری است که باوجود از دست دادن سه فرزندش می‌کوشد به زندگی بازگردد. قهرمان‌های‌ اصلی او در داستان‌های این مجموعه اغلب زنانی هستند که با وجود مشکلات فراوان، صبورند و راهی برای گذشتن از مشکلات سختی‌های زندگی می‌یابند.

آلیس مونرو در سال 2009 برنده جایزه ادبی من بوکر شد. این نویسنده کانادایی در ایران با داستان‌های کوتاهی شناخته‌ شد که در مجلات از وی ترجمه و منتشر شد.

در سال 2012 میلادی نیز مجموعه داستانی به نام «زندگی عزیز» (Dear Life) از مونرو منتشر شد و آخرین اثر منتشر شده از وی به زبان انگلیسی محسوب می‌شود. ترجمه این کتاب هنوز در ایران منتشر نشده است. 

این نویسنده شهیر نخستین مجموعه داستانش را در سال 1968 میلادی منتشر کرد و نشر افق نخستین بار اثری از او را با نام «گریزپا» در سال 1385 راهی کتابفروشی‌ها کرد.

تاکنون از مونرو آثاری چون «خوشبختی در راه است»، «دورنمای کاسل راک»، «رویای مادرم»، «عشق زن خوب»، «پاییز داغ» و «فرار» به فارسی ترجمه شده است.

زادروز «Heidenstam» و سالگرد درگذشت William Faulkner

William Faulkner - Heidenstam ششم جولاي زادروز شاعر و نويسنده سوئدي ورنر فن هايدنستام Verner Von Heidenstam است كه در سال 1859 به دنيا آمد و در سال 1916 برنده جايزه ادبي نوبل شد. وي پس از ديداري از خاورميانه و كشورهاي منطقه مديترانه تحت تاثير فرهنگ خاور ميانه قرار گرفت و چند كتاب او درباره اين منطقه است . وي در اثر خود « انديميون » نگراني عميقش را از انتقال فرهنگ اروپايي به خاور ميانه و گرفتن جاي فرهنگ اين منطقه را ابراز داشته است . يك داستان او تحت تاثير قصه « هزار و يك شب » و به همين سبك نوشته شده است ، همين طور كتاب ديگر او « قفس شير » . هايدنستام كه به تاريخ وطن خود علاقه فراوان داشته بقيه داستانهاي خود را برپايه قصه هاي تاريخي سوئد نگاشته است.     ×××     ويليام فاكنر William Faulkner نويسنده پُركار و تواناي آمريكايي كه دهها داستان، فيلمنامه، مجموعه اشعار و اثر ديگر باقي گذارده ششم جولای 1962 بر اثر حمله قلبي در 64 سالگي درگذشت. فاكنر از مردم ايالت جنوبي «مي سي سي پي» كه 25 سپتامبر 1897 در يك فاميل نظامي به دنيا آمده بود از نوجواني شعر مي گفت. نخستين داستاني كه نوشت «مواجب سرباز» عنوان داشت و پس از آن «پشه ها»، «پرچمهاي غبار گرفته»، «دارا و ندار»، «سرزمين فراعنه»، «روشني در ماه اوت»، «پناگاه»، «خواب طولاني» و .... وي از برندگان جايزه ادبي نوبل است. هنگام دادن این جایزه به فاکنر بود که اعلام شد داستان نگار بهتر از هرکس می تواند اندرز و اندیشه را منتقل کند.

نوشیروان کیهانی زاده

یاد و خاطره شهدای فاجعه هواپیمایی 12 تیر1367 گرامی باد

مسافران، با قلبی آرام و مطمئن،‌دل به فضا می‌سپارند و در سکوتی پرمعنا، به مقصد می‌اندیشند.
کسی چه می‌داند، در پس این آرامش، چه توفان سهمگینی کمین کرده است؟!

روزي که «همينگوي» خودکشي کرد

Ernest Hemingvay   دوم ژوئيه سال 1961 ارنست همينگوي Ernest Hemingvay داستان نگار بلند آوازه آمريکايي در خانه اش در منطقه كوهستاني كچوم واقع در ايالت «آيداهو» آن کشور با گلوله تفنگ شکاري خودکشي کرد. وي هنگام مرگ 62 ساله بود. همينگوي كه در 21 ژوئيه سال 1899 به دنيا آمده بود، در سال 1955 برنده جايزه نوبل درادبيات شده بود و به خاطر داستان «پير مرد و دريا» جايزه پوليتزر به دست آورده بود. همينگوي نويسنده داستانهاي «نيروي عاطفه»، «خورشيد هميشه مي درخشد»، «پير مرد و دريا»، «زنگها براي كه به صدا در مي آيند؟» و ... ظاهرا از فرارسيدن پيري، روزهاي سخت سالخوردگي و از كارافتادگي که در آستانه اش قرار گرفته بود نگران بود كه تحت تاثير همين ترس، سرانجام دست به خودكشي زد. پدر او هم در آغاز سالخوردگي خودكشي كرده بود. همينگوي مردي شجاع بود و در جريان جنگ جهاني اول كه در جبهه هاي اروپا خبرنگار نظامي بود خطرات متعدد از سر گذرانيده بود و از دو سانحه هوائي جان سالم به در برده بود. وي سالهاي سال در كوبا زندگي مي كرد و به اين كشور علاقه عاطفي خاص داشت. خانه همينگوي در كوبا به صورت موزه درآمده است.

 بهترین داستانهای کوتاه همینگوی با ترجمه احمد گلشیری را از کتابخانه عطاملک جوینی به امانت بگیرید.

نوشيروان کيهاني زاده

1-روزي که «بر باد رفته» انتشار يافت

مارگارت ميچل نخستين چاپ داستان «بر باد رفته» كه برنده دو جايزه ادبي بزرگ شده است سي ام ژوئن سال 1936 انتشار يافت و به توزيع داده شد.      «برباد رفته» پرخواننده ترين داستاني است كه تاكنون در آمريكا نوشته شده است. اين داستان كه در زمينه جنگ داخلي خونين و ويرانگر آمريكاست به چهل زبان ديگر ترجمه و در سراسر جهان انتشار يافته و بر پايه آن يك فيلم سينمايي موفق ساخته شده است.      نويسنده اين اثر بانو «مارگارت ميچل (پگي)» است كه كار نوشتن آن را از سال 1926 آغاز كرده بود. هدف نويسنده كه خود از مردم جنوب آمريكا و متولد شهر آتلانتا است كه این شهر در جريان جنگ داخلي ويران شد اين بود كه چنان مصائب اين برادركشي را در قالب داستان بيان دارد كه در هيچ نقطه اي تكرار نشود.      اين داستان آن چنان دلچسب و نافذ بوده است كه از آن زمان تا كنون هر سال يك تا چند بار تجديد چاپ شده است. اين تنها اثر مشهور مارگارت بود، زيرا نويسنده داستان 16 اوت 1949 ، پيش از آن كه 49 ساله شود درگذشت. وي چند روز پيش از آن هنگام عبور از يک خيابان در شهر اتلانتا با يک تاکسي تصادف کرده و دچار خونريزي مغزي شده بود. هنگام تصادف، راننده تاکسي مست بود و به همين دليل به 40 سال زندان محکوم شد. بانو مارگارت 8 نوامبر سال 1900 به دنيا آمده بود.

2-زادروز پدر نقدنويسي ادبي روسيه

Vissarion G. Belinsky ويساريون گ. بلينسكي Vissarion G. Belinsky اديب و نقدنگار بزرگ روسيه روزي چون امروز، سي ام ژوئن 1811 ، به دنيا آمد كه نظرات او در باره نقد نويسي كتاب، راهنماي كار نقد نگاران قرار گرفته است.      بلينسكي كه با نقدهاي خود ادبيات روس را وارد عصر نويني ساخته در عين حال يك متفكر انقلابي بود كه عقيده داشت تا روسيه به گونه اي واقعي و همه جانبه در جرگه كشورهاي اروپايي قرار نگيرد و به بقيه اروپا ملحق نشود رشد و توسعه فرهنگي نخواهد يافت. او اعتقاد و اطمينان فراوان به استعداد و نيروي مغزي و بنيه و تحمل پذيري روسها داشت كه از شرايط پيشرفت يك جامعه هستند.      به تاكيد بلينسكي: عقايد نبايد زنداني شوند. اصحاب انديشه و استعداد را بايد كشف كرد، پرورش داد تا جامعه از آنان استفاده ببرد. هنر را به خاطر هنر بايد دنبال كرد، نه ارضاء خاطر تزار و مرحمت (پاداش) او. اين اندرز از بلينسكي به جا مانده است: «پيش از به دست گرفتن قلم فكر كن، احساس كن، درك كن و سپس با تمام وجود بنويس.».     بلينسكي گفته است: كتاب ــ داستاني و غيرداستاني ــ عقيده و نظري را مطرح مي كند كه نقدنگار بايد آن را كشف و به مردم بگويد تا آن را بخوانند. بنابراين، اهميت يك نقدنگار منصف و ماهر دركار خود براي يك جامعه بسيار زياد و وجود او لازم وضروري است. بدون نقدنگار خوب، ادبيات و صنعت كتاب نويسي يك كشور رشد نخواهد كرد. بلينسكي بعدا قاعده نقدنگاري را شامل نشريات (در آن زمان مجله ها) هم كرد و نوشت كه مطالب نشريات هم بايد نقد و بررسي شود. وي ناقد مطالب مطبوعات را «ناظرجامعه» ناميد.      معروفترين كتاب بلينسكي «نامه به گوگل (داستان نويس شهير) » عنوان دارد كه به انگليسي، فرانسه و آلماني ترجمه شده و مجموعه اي از عقايد اوست.

منبع:www.iranianshistoryonthisday.com